Ψήφισμα Συνέλευσης εργαζομένων στον ΔΟΛ, 1/6/2010

ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟΝ ΔΟΛ

ΨΗΦΙΣΜΑ

1) Η κοινωνική και οικονομική αντιμεταρρύθμιση που εισήχθη αυταρχικά με το μνημόνιο μεταξύ τρόικας (ΔΝΤ-ΕΕ-ΕΚΤ) και ελληνικής κυβέρνησης, για την εξασφάλιση της κερδοφορίας των διεθνών αγορών σε βάρος των ελλήνων εργαζομένων, δεν αποτελεί απλώς μια βίαιη μεταβίβαση εισοδήματος από τους εργαζόμενους προς το χρηματοπιστωτικό σύστημα. Αποτελεί επιπλέον και διαρθρωτική αποδιοργάνωση των κοινωνικών και οικονομικών κεκτημένων δύο αιώνων αγώνων των εργαζομένων στην Ελλάδα και στον υπόλοιπο κόσμο.

2) Το πλέον προφανές είναι η ασφαλιστική αντι-μεταρρύθμιση, γιατί δεν δικαιολογείται ούτε καν από μια υποτιθέμενη «εξασφάλιση εσόδων», για να πληρωθούν οι «πιστωτές». Ως όροι για την εξασφάλιση του «πακέτου διάσωσης» από την τρόικα, αποτελούν εξόφθαλμα στοιχείο «επαχθούς χρέους», κατά τη διεθνή νομολογία και, για αυτό, δεν μπορούν να έχουν και καμία νομιμοποίηση.

3) Η ασφαλιστική αντιμεταρρύθμιση που εισάγεται έχει για στόχο την εργασία ως τέτοια και την τιμή της (δηλαδή το μισθό), προγραμματίζοντας για τις επόμενες δεκαετίες τη συρρίκνωση του συνολικού πραγματικού μισθού, άμεσου (δηλαδή του τμήματος που πηγαίνει στους κάθε φορά νυν εργαζόμενους) και έμμεσου (δηλαδή του τμήματος που πηγαίνει στους εργαζόμενους που βρίσκονται σε αναπλήρωση –αρρώστους και συνταξιούχους), διογκώνοντας αντίστοιχα τα συνολικά κέρδη.

4) Ανεξάρτητα της «μοιρασιάς» αυτής της προγραμματιζόμενης εξαθλίωσης, πόσο δηλαδή θα «κοστίσει» στους διάφορους εργαζόμενους, ανάλογα με την καριέρα, την ηλικία, το επάγγελμα, το ταμείο τους, τους αφορά εξίσου όλους. Αλλά μας αφορά όλους και ως κοινωνία, ακόμα περισσότερο που φιλοδοξεί να αντικαταστήσει τη λογική της κοινωνικής αλληλεγγύης, με την οποία οικοδομήθηκαν τα ασφαλιστικά συστήματα στον 20^ο αιώνα, με την εγωιστική λογική της «ανταποδοτικότητας», της ιδιωτικοποίησης, της εμπορευματοποίησης. Ως εργαζόμενοι στα «ΜΜΕ» οφείλουμε, όχι μόνο να ενημερώνουμε για όλα αυτά τα διακυβεύματα, αλλά και να διεκδικήσουμε μαζί με όλους τους εργαζόμενους να μην περάσει η κοινωνική αυτή οπισθοδρόμηση και εξαθλίωση.

Για αυτό και ζητάμε από τα σωματεία μας:

1) Να αποφασίσουν και να οργανώσουν, μαζί με τις άλλες συνδικαλιστικές οργανώσεις της χώρας, ενιαίο και κοινό αγώνα, χωρίς διασπάσεις και de facto απεργοσπασίες.

2) Να οργανώνουν, σε ημέρες γενικής απεργίας, με τη δική μας ευθύνη, απεργιακό δελτίο ενημέρωσης (τηλεοπτικό, ραδιοφωνικό, ηλεκτρονικό, ακόμα και έντυπο).

Αθήνα 1/6/2010